Maria Paszyńska - pisarka, felietonistka, varsavianistka, prawniczka i orientalistka. Autorka specjalizuje się w powieści historycznej, skupia się nie tylko na rzetelności w kwestii realiów historycznych, lecz także na wnikaniu realiów w psychikę bohaterów, ukazywaniu ich emocji, dobra tkwiącego w człowieku, zawsze i pomimo wszystko. Szczególnie ważne są dla niej tematy społeczne, przede wszystkim te dotyczące tolerancji, wielokulturowości i dialogu międzyreligijnego. Nieustannie ciekawa przeszłość, wszędzie poszukuje jej śladów, brzmień, smaków i zapachów, współtwórczyni kanału Smaki Historii na YT.
KATEGORIA - literatura piękna
LICZBA STRON - 400
PEMIERA - 25. 02. 05.
''WARSZAWSKI NIEBOTYK''
Z małżeństwem jest jak z każdym innym
organizmem. Po pierwsze, trzeba o nie
dbać. Po drugie, choć w zasadzie powinienem
wymienić to jako pierwsze, trzeba dokonać
odpowiedniego wyboru...
Epicka, niezwykle poruszająca opowieść
o losach pięciu młodych mężczyzn, którzy
przyjaźnią się, uczą, pracują i kochają z pasją,
z właściwymi ludziom młodym poczuciem
wszechmocy i nieśmiertelności.
Spotkamy ich późną jesienią 1933 roku, w przededniu
rozejścia się ich życiowych dróg. W chwili, gdy świat
stoi przed nimi otworem, gdy są przekonani, że mogą
osiągnąć wszystko, czego zapragną, a miłość postrzegają
jako piękną przygodę, ślepi na zagrożenia. W kolejnych
miesiącach życie weryfikuje ich sposób myślenia,
prowadząc ku nieuniknionej dojrzałości, na którą
nie zawsze chcą się zgodzić.
Romantyczne wzloty, bolesne upadki, tragedie
burzące świat, rozstania i powroty, a wszystko
to na tle Warszawy połowy lat trzydziestych,
uwodzącej swym ogromnym wdziękiem i urokiem.
RECENZJA !
Do tej pory miałam przyjemność przeczytania
jednej powieści autorki ''Kochanka nazistów'',
która bardzo mi się podobała.
Powieść ''Warszawski niebotyk'' jest jej debiutem.
Jest to opowieść w której bohaterami
są mężczyźni połączeni nicią przyjaźni nie do rozerwania.
Piękni, młodzi, pełni zapału do życia, radości,
chcą kochać i być kochanym, nieświadomi zagrożenia
jakie niesie życie, które dopiero otwiera
przed nimi bramy. Życie bohaterów toczy
się w latach XX w Warszawie.
Młodość rządzi się swoimi prawami i myślenie
bohaterów nie przyjmuje tego, że coś może
pójść nie po ich myśli.
Nie liczą się z konsekwencjami, tylko żyją
chwilą, która w pewnym momencie
może zmienić kierunek powodując ciężkie przeżycia.
Pięciu mężczyzn, przyjaciół, którzy mogą
liczyć na siebie w każdej sytuacji. Każdy
inny, każdy z nich ma swoje zapatrywania
na świat, na życie, a jednak razem tworzą
całość. Są dla siebie niczym bracia,
i wiedzą, że w razie upadku, które są nieuniknione.
mogą liczyć na pomocną dłoń.
Świadkiem życia bohaterów jest Warszawa,
w której mimo codzienności, która się
tam toczy pozostaje niezmienna. Jest
ona świadkiem zarówno wielkich westchnień,
jak i łez, bólu oraz wielkich tragedii, nie
dających się cofnąć, a po których tak
trudno się pozbierać do kupy aby nadal
żyć.
Piękna opowieść w której autorka
przedstawiła nam obraz na tle którego,
życie bohaterów przybiera różny odcień.
Jest to pierwszy tom powieści, a ja
mam nadzieje, że w kolejnym poznam dalsze
losy bohaterów, których jestem bardzo
ciekawa.
Polecam powieść bo jest piękna, poruszająca
i pełna wiary oraz nadziei na lepsze
jutro, o którym z pewnością marzą bohaterowie.
Komentarze
Prześlij komentarz